Vanavond werd er stereo geflitst, we hadden namelijk samen met de fotokring van Maarn Cornelia Nauta uitgenodigd als gastspreker. Cornelia gaat ons vanavond inleiden in de wondere wereld van meervoudige belichting. De opkomst van beide kringen is groot, er wordt druk gekletst en er hangt een gezellige sfeer in de zaal.

Dan neemt Mark het woord. Hij heet zowel Cornelia als de Maarnse kring welkom. Henk kon vanavond helaas niet komen. Snel geeft Mark het woord aan Cornelia zij heeft namelijk veel te vertellen.

Heel eerlijk gezegd heb ik geen idee waar ze het over gaat hebben, dit omdat ik van te voren niet op haar site (www.cornelianauta.net) gekeken heb. Ik zit hier dus als een blanco blad en laat me verrassen...

Cornelia begint te vertellen bij een diavoorstelling. Ze heeft tijdens haar opleiding aan de hoge school voor Kunst in Amersfoort heel wat geëxperimenteerd met verschillende vormen van film en fotografie. Zo kun je iets op de muur schilderen, er een dia op projecteren en daar dan weer een foto van maken. Of je zet iets op film, speelt het af, projecteer daar eventueel een dia op en maak er een foto van. Maar waar Cornelia het meest mee werkt is toch wel de meervoudige belichting. En dan voornamelijk in de vorm van zelfportretten.

Meervoudige belichting is eigenlijk niets anders dan met een analoge camera een foto maken, het rolletje terug draaien en nog een foto er over heen nemen. Als je het zo leest zul je waarschijnlijk denken dat dat helemaal niet zo moeilijk is, nou daar vergis je je dus lelijk in. Wat deze vrouw doet met meervoudige belichting is niet zo maar even 2 foto’s over elkaar heen. Zij heeft deze techniek verfijnd en tot kunst verheven.

Ze vind haar inspiratie voornamelijk in de Barok, Baudelaire, Marrie Antoinette en eigenlijk wel zo’n beetje de hele franse cultuur.

Zo las ze eens een gedicht van Baudelaire en besloot daar een mooie serie van te maken. Omdat je bij analoog van te voren niet ziet wat je doet tekend ze het wel vaker uit en dan kan het gebeuren dat ze soms een maand met 1 foto bezig is. Dan kun je vast wel begrijpen dat ze zo een paar jaar met een serie bezig kan zijn. In de tijd dat Cornelia in Frankrijk woonde heeft ze daar heel veel foto’s genomen. Bij het lezen van het gedicht komen die foto’s dan ineens weer boven drijven en zo gebruikt ze zelfs archiefmateriaal nog van haar studenten tijd. Nu moet ze nog een mooie plek zoeken, de juiste accessoires erbij halen, de goede houding aannemen en dan kijken of alles klopt. Met meervoudige belichting creëer je dingen die er niet zijn en kun je je fantasie de vrije loop laten.

Opmerking van Klaas: “Dit is dus eigenlijk de voorloper van Photoshop!”

Cornelia laat zo veel moois zien en praat er zo gepassioneerd over dat ik het bijna jammer vind dat het pauze is, hoewel, een lekker bakkie gaat er eigenlijk best in.

Na de pauze gaat ze verder met foto’s op de beamer. Ze laat nu een aantal serie’s zien, onder andere van foto’s die ze heeft genomen van film wat weer werd geprojecteerd op een beschilderde muur. Ook laat ze het effect zien wat je krijgt als je een analoog rolletje vol schiet, hem voor de 2e keer vol schiet en dan de interessante stukken eruit knipt. Dit zijn allemaal probeersels geweest uit haar begin tijd, hierop is ze gaan verder borduren met als resultaat veel exposities en schitterende series.

Op een gegeven moment komt een foto van een vrij lange trap langs waar zij zelf halverwege op staat. Dirk-Jan vraagt zich af of deze foto met de zelfontspanner is genomen, gezien het aantal treden die ze dan toch binnen tien seconde op moet. Het antwoord is simpel, indrukken, rennen, pose aannemen en stil staan. Soms maakt ze gebruik van een afstandsbediening maar daar zit een snoertje aan en is dus niet altijd te gebruiken.

Voor de meeste foto’s heeft ze een titel, het is zelfs zo dat ze vaak de titel al heeft voor dat de foto bestaat. Dat is juist het leuke hieraan, je werkt vanuit je verbeelding, je hebt een idee en daar ga je mee aan de slag.

Als ze foto’s laat afdrukken voor een expositie gaat ze altijd naar een vak lab, ze neemt dan een kleine voorbeeld foto mee om te voorkomen dat ze daar denken dat er iets mis is met de kleur van het negatief.

Cornelia geeft ook workshop’s onder andere te vinden op www.qm2know.com , erg interessant om eens rond te snuffelen.

Zo is ze aan het einde gekomen van haar verhaal. En wat voor verhaal, ik heb elke minuut zitten genieten, wat een indruk heeft zij op mij achtergelaten zeg. Dit is echt een heel andere manier van fotograferen eentje die ik, tot vanavond, slechts 1 keer eerder had gezien bij mijn eigen vakantie foto’s van 20 jaar geleden en toen zat ik verschrikkelijk te balen.....

Dit is dan ook direct het einde van deze avond hoewel niemand aanstalten maakt naar huis te gaan. Volgens mij ben ik niet de enige die in de greep van de meervoudige belichting is terecht gekomen. Tijdens het afzakkertje wordt er ook nog druk nagepraat en dan is het toch echt de hoogste tijd.

Cornelia, en natuurlijk fotokring Maarn, hartelijk bedankt voor deze geweldig interessante avond.